Engel
De vleugels van een engel
omarmen meer
dan een mens verdragen mag
Net als dat ogen
het onzichtbare ervaren
wat niemand ooit zag
Het hart de pijn draagt
van verdrinkende liefde
en het uitstraalt in een lach
Intens, puur en dieprood
vanuit de kern en meer
komt iedere hartslag
van een engel
Mijn engel
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Vrijdag, juli 10, 2009 19:08 |
| zeer mooi geschreven :) Bartxxx |
|
| hiljaa: | Vrijdag, juli 10, 2009 15:56 |
| ik ook heb diet graag gelezaen knufleifs--hiljaa |
|
| lexx: | Vrijdag, juli 10, 2009 14:42 |
| o mamamiamamaia let me go :) ik zou het woord engel nooit gebruiken. wel graag gelezen. | |
| isolina: | Vrijdag, juli 10, 2009 14:35 |
| heel mooi, ode aan je engel, knuff maria | |
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||