ze stond stevig geaard
op d'er beide blote voeten
zwijgzaam gewapend,

met een scherp aardappelmesje
in d'er rechterhand
aan 't gloeiend hete fornuis,

waar 't rode vlees
siste in de pan
naast de kom vers geschilde appels,

die schuimend het deksel
klepperend omhoogstuwden
alsof ze eruit wilden wippen,

oh, wat lekker !
sprak hij vol bewondering
over haar kookkunst ...

net alsof ze 't niet had gehoord
zweeg ze als vermoord
en vierendeelde vliegensvlug,

de blozende vruchten
om met routineuze halen
de kwartjes van hun schil
te scalperen,

bekeek hem onderzoekend
met een ijzig stalen blik
en gaf ondertussen geen kik,

terwijl zijn adem stokte
en 't bloed ongemerkt
naar zijn wangen sjokte,

kwam aan 't licht
wat haar gemoed
al die tijd had bezwaard,
't ei van columbus
waarop ze had gebroed,

toen verbrak ze 't stilzwijgen
en zei onomwonden,
'k wil dat je ...

voor 't volle pond,
honderd ten honderd,
eerlijk met me bent !