Verdreven droefenis
Regen en wind gaan hand in hand,
Duisternis komt over 't land.
Donker is alles om ons heen,
't Is waarom geluk verdween.
Waar is toch dat licht,
Die lach op je gezicht?
Zou hij ooit wel wederkomen,
Of heeft de nacht hem meegenomen?
Alleen een gedicht kan je nog troosten,
Daarmee kan ik vreugde oogsten.
't Is waarom ik hier dit schreef,
En daarmee droefenis verdreef.
Duisternis komt over 't land.
Donker is alles om ons heen,
't Is waarom geluk verdween.
Waar is toch dat licht,
Die lach op je gezicht?
Zou hij ooit wel wederkomen,
Of heeft de nacht hem meegenomen?
Alleen een gedicht kan je nog troosten,
Daarmee kan ik vreugde oogsten.
't Is waarom ik hier dit schreef,
En daarmee droefenis verdreef.
Reacties op dit gedicht
| Ilona Krijgsman: | Zondag, april 14, 2002 00:36 |
| ieder mens schrijft wat hij/zij voelt..ik vind het wel mooi verwoord....gevoel speelt een rol als je iets schrijft.....toch? | |
| PeterdB: | Zaterdag, april 13, 2002 23:00 |
| Van dit gedicht word ik toch een beetje droevig hoor; of je daar nou echt vreugde mee zal oogsten, vraag ik me af | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bouwe Brouwer | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2002 | ||
| Thema's: | ||