In de steek
Een jaargetij
Waar ik niet op wachten kon
Dat moet komen
Zoals de bladeren groeien
Niets verandert
Wanneer ik mezelf
In de spiegel zie
Tijd veranderd
Zoals ik was
Maar jij
Hebt in mij geloofd
Heb je laten vallen
Als het blad van de boom
Jij hebt om mij gegeven
Heb je genegeerd
Je bespot
Als de zon mij doet
Als ik me schaam
Jij hebt dit niet verdiend
Want het ergste
Je was een vriend
Waar ik niet op wachten kon
Dat moet komen
Zoals de bladeren groeien
Niets verandert
Wanneer ik mezelf
In de spiegel zie
Tijd veranderd
Zoals ik was
Maar jij
Hebt in mij geloofd
Heb je laten vallen
Als het blad van de boom
Jij hebt om mij gegeven
Heb je genegeerd
Je bespot
Als de zon mij doet
Als ik me schaam
Jij hebt dit niet verdiend
Want het ergste
Je was een vriend
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, juli 13, 2009 13:03 |
| In herkenbaarheid gelezen! Liefs,dicky |
|
| M-Rose: | Zondag, juli 12, 2009 23:45 |
| heel mooi gelezen met respect woorden tonen hoe iemand is |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, juli 12, 2009 23:06 |
| zeer knap door jou beschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pieter olde Rikkert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||