Voor een vriendinnetje geschreven
Jou pad van leven was al moeilijk van jongs af aan
Jou pad is echt niet over rozen gegaan
Maar hoe jij nu bent daar heb je zelf voor gekozen
Jij zo sterk die deed waar je voor stond, liet andere blozen
Jij die jong moeder was en het toch maar even deed
Ook al had je van het moederschap nog geen weet
Nooit of zelden zeuren niet klagen
Maar alles alleen en zelf dragen
Soms zijn mensen onrechtvaardig en o zo stom
En roepen dingen over je rond, wat zijn ze toch dom
En ik stond toen ik het hoorde met open mond
En het leek wel even of mijn adem stil stond
Mensen die je van alles en nog wat betichten
Meid die mensen horen echt in gestichten
Wat de mensen ook over jou zeggen
Ik blijf bij je en zal ook voor je vechten
Want de vriendschap die wij hebben
Laat ik door gelul niet wegebben