De serene rust van de middag vult de kamer
met klanken van het zuiverste schoon.
De cello huilt, alsof het scheermes woest dat weg haalt
wat in stille schoonheid groeit.
Een beklemmende eenzaamheid komt over me
als de viool klagelijk bijval laat horen.
Een dialoog op hoog niveau die elk verstand te boven gaat.
Beethoven zwijgt even als Mozarts invloed van zich laat spreken,
om daarna de touwtjes weer stevig in handen te nemen.
De muziek is van uitzonderlijke kwaliteit
en Emmy brengt haar tot leven.
Het leven dat geleefd heeft in mij
in een tijd die ver achter me ligt.
Langzaam trekt de schaduw op
als het ‘unheimliche’ gevoel, dat me bekruipt, wegebt.
Genieten wil ik van deze gave
zonder terug te storten in dagen van weleer.
De zee van emotie laat ik over me heenkomen
als reinigende stromen van pure weldaad.
vivika: | Donderdag, september 03, 2009 10:43 |
Nog 27 dagen :)...zweef dan samen weg op de mooiste muziek xxx |
|
Nummer 127 : | Donderdag, augustus 27, 2009 00:13 |
heerlijk geschreven :) Bartzz |
|
Marc Geerinck: | Woensdag, augustus 26, 2009 13:40 |
knap hoor, lukt het bakken een beetje? hebben de tips geholpen? groet,M. |
|
Quicksilver: | Dinsdag, augustus 18, 2009 14:17 |
breng je even een groeteke van mij, en zeg tot later. ik ga op vakantie en daarna verhuizen. bedankt voor je lieve reacties knuffs,dicky |
|
Quicksilver: | Dinsdag, juli 14, 2009 22:18 |
O supermooi geschreven, ik waan me helemaal weg in deze stromen! Liefs,dicky |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, juli 14, 2009 20:48 |
mooi geschreven...om helemaal bij in te leven! liefs kerima ellouise |
|
Auteur: honingbijtje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 juli 2009 | ||
Thema's: |