de waarheid (verborgen liefde)
dit gedicht zal je schokken, ik waarschuw je, pas op
Maar ik moet het je vertellen, het is de waarheid
En al krijg ik hierdoor allerlei verwijten naar m’n kop
Ik kan het gewoon niet meer aan, ik moet dit even kwijt
De laatste tijd was ik er met m’n gedachten niet bij
Ik zocht naar woorden om mijn gevoelens uit te drukken
En ik heb ze gevonden, en het betekent veel voor mij
Te kunnen schrijven, wat me in een gesprek nooit zou lukken
De waarheid achter mij is een droef verhaal
Het gaat over mijn ware liefde, over jou
Geen gewoon liefdesverhaal, die hebben we allemaal
Het gaat over een meisje waar ik zoveel van hou
Ik kan haar niet vertellen wat ik voor haar voel
De idee alleen al maakt me zo bang
Ik kan gewoon niet zeggen wat ik bedoel
Die angst voor haar reactie kwelt me nu al zo lang
Hoe vertel je iemand dat ze leeft in een illusie?
Dat ze uiteindelijk alles zal verliezen, ook haar hoop
Hoe vertel ik jou dat ik je ontzettend graag zie?
Dat ik al zo lang stapelzot van je loop
Hoe kan ik je in godsnaam duidelijk maken
Dat ik zo verschrikkelijk verliefd op je ben
Ik zou willen schreeuwen van de daken
Dat ik verliefd op je ben, al sinds de dag dat ik je ken
Maar ik kan het je niet vertellen, het gaat echt niet
Je zou me afwijzen, daar ben ik zeker van
In mijn ogen zouden tranen staan van verdriet
Daar zou ik dan staan, je “perfecte” man
Weet je hoe ik denk dat jij zou reageren?
Je zou het verkeerd opvatten, dat is waarvoor ik vrees
Je zou mijn vriendschap en liefde afzweren
Als ik nu naar je luister en tussen de regels lees
“Weer iemand die van mij misbruik maakte”
Dat zou je denken, je zal me als een profiteur zien
weet je nog dat je ooit een eenzame noodkreet slaakte
Denk je dat ik je toen hielp in ruil voor liefde misschien?
Want dat is niet zo hoor, maar dat was wel de aanzet
Ik begon je te zien zoals ik je nooit eerder had bekeken
Ik werd verliefd op je, en ik heb me er tegen verzet
Maar die pogingen zijn vruchteloos gebleken
Als je nu in mijn ogen zou kijken en het me zou vragen
Dan zou ik tilt slaan, zou geen woord meer kunnen zeggen
Ik zou het me de rest van mijn leven beklagen
Dat ik het op die moment aan jou niet kon uitleggen
Maar je zal het me nooit vragen, helaas voor mij
Want je hart behoort hem toe, waarom toch hij?
Geef me een kans, ik smeek het je, alsjeblief
Want ik heb je nu al zo lang lief
Stel je even voor dat dit gedicht aan jou opgedragen is
Dat je nu leest dat jij mijn ware liefde bent
Dat leven zonder jou gewoon niet te verdragen is
Zou je dan nog denken dat je me goed kent?
Ik kan je niet zeggen hoe graag ik je zie en dat doet pijn
Ik kan je naam hier gewoon niet zetten
Ik besef dat jij nooit mijn meisje zal zijn
En dat ik met mijn woorden moet opletten
Ik wil je mijn liefde verklaren met dit gedicht
Ik ben te verlegen om het je te zeggen in je gezicht
Ik zal je nooit vertellen dat ik verliefd op je ben
Ik kan het je pas vertelen als ik je reactie ken
Ik smeek je om alsjeblieft nooit te sterven
Want je dood zou zo diep in mijn hart kerven
Dat mijn leven geen zin meer hebben zou
Ik hou gewoon zo ontzettend veel van jou
Aan alle meisjes, reageer alsjeblieft op dit gedicht. Het is misschien aan jou opgedragen, en dan zou ik willen weten of ik een kans maak, of je voor mij hetzelfde voelt, wat je van me denkt. Het is misschien niet aan jou opgedragen, maar daar kan je nooit zeker van zijn. Ik besef dat ik vele harten pijn zal doen, misschien zelfs het hart van het meisje waarvan ik hou, maar ik heb die gevoelens nu al zo lang, en “it’s killing me from the inside”, ik kan gewoon niet zeggen aan wie het opgedragen is. Ik weet dat ze dit gedicht zal lezen en ik hoop dat ik uit haar reactie kan opmaken of ik de stap moet zetten en het haar moet vertellen. Geef me niet de raad het haar te vertellen als je niet wilt dat ik het aan jou vertel. Je zal op je woorden moeten letten, maar alsjeblieft, schrijf je eerlijke mening hieronder, please.
Wanhopige groet,
Hendrik
Maar ik moet het je vertellen, het is de waarheid
En al krijg ik hierdoor allerlei verwijten naar m’n kop
Ik kan het gewoon niet meer aan, ik moet dit even kwijt
De laatste tijd was ik er met m’n gedachten niet bij
Ik zocht naar woorden om mijn gevoelens uit te drukken
En ik heb ze gevonden, en het betekent veel voor mij
Te kunnen schrijven, wat me in een gesprek nooit zou lukken
De waarheid achter mij is een droef verhaal
Het gaat over mijn ware liefde, over jou
Geen gewoon liefdesverhaal, die hebben we allemaal
Het gaat over een meisje waar ik zoveel van hou
Ik kan haar niet vertellen wat ik voor haar voel
De idee alleen al maakt me zo bang
Ik kan gewoon niet zeggen wat ik bedoel
Die angst voor haar reactie kwelt me nu al zo lang
Hoe vertel je iemand dat ze leeft in een illusie?
Dat ze uiteindelijk alles zal verliezen, ook haar hoop
Hoe vertel ik jou dat ik je ontzettend graag zie?
Dat ik al zo lang stapelzot van je loop
Hoe kan ik je in godsnaam duidelijk maken
Dat ik zo verschrikkelijk verliefd op je ben
Ik zou willen schreeuwen van de daken
Dat ik verliefd op je ben, al sinds de dag dat ik je ken
Maar ik kan het je niet vertellen, het gaat echt niet
Je zou me afwijzen, daar ben ik zeker van
In mijn ogen zouden tranen staan van verdriet
Daar zou ik dan staan, je “perfecte” man
Weet je hoe ik denk dat jij zou reageren?
Je zou het verkeerd opvatten, dat is waarvoor ik vrees
Je zou mijn vriendschap en liefde afzweren
Als ik nu naar je luister en tussen de regels lees
“Weer iemand die van mij misbruik maakte”
Dat zou je denken, je zal me als een profiteur zien
weet je nog dat je ooit een eenzame noodkreet slaakte
Denk je dat ik je toen hielp in ruil voor liefde misschien?
Want dat is niet zo hoor, maar dat was wel de aanzet
Ik begon je te zien zoals ik je nooit eerder had bekeken
Ik werd verliefd op je, en ik heb me er tegen verzet
Maar die pogingen zijn vruchteloos gebleken
Als je nu in mijn ogen zou kijken en het me zou vragen
Dan zou ik tilt slaan, zou geen woord meer kunnen zeggen
Ik zou het me de rest van mijn leven beklagen
Dat ik het op die moment aan jou niet kon uitleggen
Maar je zal het me nooit vragen, helaas voor mij
Want je hart behoort hem toe, waarom toch hij?
Geef me een kans, ik smeek het je, alsjeblief
Want ik heb je nu al zo lang lief
Stel je even voor dat dit gedicht aan jou opgedragen is
Dat je nu leest dat jij mijn ware liefde bent
Dat leven zonder jou gewoon niet te verdragen is
Zou je dan nog denken dat je me goed kent?
Ik kan je niet zeggen hoe graag ik je zie en dat doet pijn
Ik kan je naam hier gewoon niet zetten
Ik besef dat jij nooit mijn meisje zal zijn
En dat ik met mijn woorden moet opletten
Ik wil je mijn liefde verklaren met dit gedicht
Ik ben te verlegen om het je te zeggen in je gezicht
Ik zal je nooit vertellen dat ik verliefd op je ben
Ik kan het je pas vertelen als ik je reactie ken
Ik smeek je om alsjeblieft nooit te sterven
Want je dood zou zo diep in mijn hart kerven
Dat mijn leven geen zin meer hebben zou
Ik hou gewoon zo ontzettend veel van jou
Aan alle meisjes, reageer alsjeblieft op dit gedicht. Het is misschien aan jou opgedragen, en dan zou ik willen weten of ik een kans maak, of je voor mij hetzelfde voelt, wat je van me denkt. Het is misschien niet aan jou opgedragen, maar daar kan je nooit zeker van zijn. Ik besef dat ik vele harten pijn zal doen, misschien zelfs het hart van het meisje waarvan ik hou, maar ik heb die gevoelens nu al zo lang, en “it’s killing me from the inside”, ik kan gewoon niet zeggen aan wie het opgedragen is. Ik weet dat ze dit gedicht zal lezen en ik hoop dat ik uit haar reactie kan opmaken of ik de stap moet zetten en het haar moet vertellen. Geef me niet de raad het haar te vertellen als je niet wilt dat ik het aan jou vertel. Je zal op je woorden moeten letten, maar alsjeblieft, schrijf je eerlijke mening hieronder, please.
Wanhopige groet,
Hendrik
Reacties op dit gedicht
| Leen : | Zaterdag, april 20, 2002 21:12 |
| Tis echt een heeeeeeeeeeeel mooi gedicht,echt waar! het meiske waarvoor dit bedoelt is, zal het echt heel mooi vinde! zoiets zou moeilijk af te wijzen zijn! theeft mijn hartje gepakt! en khoop dat het meisje dit gedicht zal leze xxxxx |
|
| Jennifer Cat.: | Zaterdag, april 20, 2002 11:57 |
| hey Hendrik ikke nog is ik weet aan wie je dit gedicht opdraagt, en ik weet hoeveel ze voor je betekent ik weet hoeveel je eronder lijdt, en ik begin wanhopig te worden omdat ik je niet kan helpen. Je hebt me verteld wat er gebeurt is, en ik raad je aan nog even te wachten om het haar te vertellen, je weet nooit hoe je haar woorden moet interpreteren he meisjes, nogmaals, reageer massaal op dit gedicht ik kan en ga niet zeggen of haar reactie er al bijstaat, maar teken het to |
|
| aaf: | Donderdag, april 18, 2002 10:57 |
| ey darkmind hoe langer je w8 des te moeilijker het wordt!!!ga ervoor!als een jongen zo'n gedicht voor je schrijft dat zegt al genoeg.dikke knuffel aafke.en sterkte | |
| stephanie: | Zondag, april 14, 2002 21:47 |
| ma schat toch, ik kan u maar een raad geven en dat is: volg u hart!! zegget aar gewoon!! en als ze slim is zal ze wel inzien, dat ze heel veel geluk heeft dat ze iemand heeft dat zoveel om aar geeft!! en dan ernog bovenop da ge ne vreselijke schat zy!! amai, ze zou moeten zot zyn u te laten gaan!! go for it!! kus!! ***moi*** |
|
| Latoya: | Zondag, april 14, 2002 21:35 |
| Oh ik ken je probleem! Ik zit met precies hetzelfde, maar bij mij ligt het nog iets ingewikkelder. Als je je zo voelt vertel het haar, ze zal het heus wel begrijpen. Ik weet, dat het makkelijk praten is ik durf het zelf ook niet te vertellen, maar ben wel heel erg verliefd! Ik wens je heel veel succes. Laat je me weten als je het toch hebt verteld?? Veel liefs | |
| Cindy: | Zondag, april 14, 2002 16:38 |
| Ge moet het haar vertellen. Je kan nie weten wa zij voor u voelt. Ik me maar aansluiten bij wat er reeds voorheen gezegd is geweest. Als je het nie zegt dan zal je er later aan terug denken en u afvragen wa da er zou gebeurd zijn als ge het haar verteld zou hebben. Doe het maar en je zal zien, niemand kan voorspellen wat het resultaat zal zijn. Groeten en kusjes Cindy |
|
| Charlotte: | Zondag, april 14, 2002 13:55 |
| Zoeteke, gewet dak e giere zin en dak u ni kan misse! Hmmm kwee ni of da veu mij is mer gezij ne schat van ne gast en gemoet uw hartje volge. :-) Kweet da da heel makkelijk gezegd is mer toch doen zenne. Love is a feeling that you feelwhen you feel the feeling that you've never felt before. Love ya...xxx... Lottieke |
|
| Lien: | Zondag, april 14, 2002 13:05 |
| hendrikske, gevoelens are something very precious, je kunt je er heel goed door voelen maar voor het zelfde geldt ook heel slecht... opkroppen heeft in ieder geval geen zin. gevoelens zijn nu eenmaal dingen die je niet in de hand hebt, dus dat kan niemand je verwijten. Het is logisch dat je bang bent voor haar reactie, maar als ik het meisje in kwestie zou zijn zou ik heel gecharmeerd zijn door je gedicht... so Hendrik, mss reageert ze zelf, maar euh ik zou er zeker eens proberen |
|
| sami: | Zondag, april 14, 2002 12:35 |
| darkmind, misschien is het wel beter om het haar te vertellen. want misschien denkt zij er net het zelfde over. ge zijt ne schat van ne gast en nen hele goeie vriend voor mij maar ni alleen voor mij. waarom zou dat meisje aw ni willen? als je het haar ni vertelt weet ze het ook ni he. ga er voor! xxxxxx |
|
| sk@tegirl: | Zondag, april 14, 2002 00:46 |
| like you asked als dit gedichtje voor mij zou geschreven zijn, zou ik echt nie wete wa zegge. Ik zou naar u komen, en me u prate, heel lang, en heel serieus. Want, wie weet, heb ik wel dezelfde gevoelens voor u als gij voor mij ... |
|
| sk@tegirl: | Zondag, april 14, 2002 00:40 |
| haaaaaaaa Hendrik toch. Zegt da meiske toch gewoon wa ge voor haar voelt. Met u gevoelens op te kroppen komde nerges, da kwets u maar door en door. Believe me, I know what I'm talkin' about. Zoals Sheena het zegt, mss zit zij ook met die gevoelens, en w8 ze tot gij de eerste stap zet. Maar plz, zeg t haar. En als ge dan tegenslag hebt, dan weet ge tenminste wa ze voelt, als ge t haar nie zegt, dan zitte daar me u vragen, die u kwetsen ... Maar ja, u keus. Hopelijk maakt ge de juiste beslissing . | |
| Sheena: | Zaterdag, april 13, 2002 23:46 |
| Mwah ik durf het wel Darkie, een oude wijze vrouw ..... ik hoop dat ze niet zo verlegen is als jij, want durft ze natuurlijk nooit hieronder te reageren ..... en als ze het niet doet, mail haar dit gedicht ...... want misschien, wacht ze wel net zo hard op deze woorden, als jij ze zeggen wilt ..... succes en alle geluk van de wereld .... samen de meermin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: darkmind | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2002 | ||
| Thema's: | ||