Soms zit ik zo vol met vragen...
Soms denk ik bij mezelf ken je me echt wie ik ben en waarom ik mezelf ben ?
Soms denk ik is het gemeend hoe je doet of zit je me te plagen ???
Soms kijk ik in de spiegel of ik mezelf nog wel weer herken...
Soms denk ik ben ik de enige die al zoveel te voorduren heeft gehad...
Soms vraag ik aan je loop ik zeuren...
Soms was ik vergeten te leven zo erg dat ik mezelf vergat...
Soms is het fijn om een compliment te krijgen zonder te gaan kleuren..
Maar ik weet wel dat ik mag bestaan hier op aard...
Maar ook wetend dat je moet genieten van het leven...
Maar ook dat JIJ heel veel voor mij betekend JIJ bent heel veel waard..
Maar het leuk om te ontvangen maar ook om te geven!!
Maar realiseer jij je wel hoe leuk ik je eigenlijk vind..
Maar waarom ben ik bang dat je het niet ziet..
Maar het gekke is ik wil je als me vriend..
Maar waarom...zoveel vragen...
Omdat ik bang ben op weer op me bek te gaan ?
Omdat ik de gedachte soms heb dat bij mij alles fouter dan fout gaat ?
Omdat ik graag gelukkig wil worden met iemand om door het leven te gaan..
Omdat mij het gevoel bekruipt dat je me niet meer alleen laat ??
Omdat ik huiver dat je mij niet ziet staan ?