Een gedicht
Een gedicht
en ineens dacht ik
heb het onder de knie!
simpelweg
jij bent mijn vrouw
ja, ik hou van jou
poëzie
ja, an me nooit niet
en vroeg mij af
wat dan wel?
iets ergs misschien
negentien drieënvijftig
en onlangs nog
backflashdijken
ingevlogen!
ben ik doorgebroken?
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Woensdag, juli 15, 2009 07:38 |
| Soms lijkt alles even goed als even slecht. ;) Dit bracht mij in ieder geval een glimlach. Liefs, Artifex. |
|
| hiljaa: | Dinsdag, juli 14, 2009 14:35 |
| nu...ja...! "doorgebroken" mischien hahaha knufleifs--hiljaa-- |
|
| xavion: | Dinsdag, juli 14, 2009 14:26 |
| Prachtig voelbaar... In dat geval kan je toch rekenen op een reddingsman...;) Warme groet, Dorus Rijkers |
|
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, juli 14, 2009 14:25 |
| ik dacht het wel hahah stille wenk voor ons( amateurs?) groetjes Jannie |
|
| ©jade: | Dinsdag, juli 14, 2009 14:16 |
| jahoor je bent geslaagd hihih mooi geschreven xxx jade | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||