zonder mededogen
hij genoot
al kende zijn prooi
de traagheid
van een kwelling
hield haar stevig
in zijn eigen vrijheid vast
tot hij er genoeg van had haastig
haar de genadeslag toebracht
enkel nog
een aangevreten lijf
ons de waarheid
over de kat bracht
Reacties op dit gedicht
| Bokkie46: | Woensdag, juli 15, 2009 21:15 |
| De hond en de kat..... Liefs Bokkie.Een sprookje? |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, juli 15, 2009 13:30 |
| joh....ben stil gr.janny |
|
| _Lieverdje_: | Woensdag, juli 15, 2009 09:46 |
| prachtig verwoord al ben ik er stil van geworden liefs |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, juli 15, 2009 08:19 |
| De natuur is meedogenloos Tine, net als een deel van de mensheid Lieve zomergroet Anneke |
|
| Lisa M: | Woensdag, juli 15, 2009 08:07 |
| heel mooi ,graag gelezen | |
| David Matser: | Woensdag, juli 15, 2009 03:02 |
| mooi verwoord groetjes, Dave |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||