gevangen door de eenzaamheid
Als een prooi word ik beslopen
Als een kind word ik verleid
Steeds opnieuw
geef ik me over aan het eeuwig verdrongen gevaar,
verwelkom ik de slopende stilte.
Ogen op oneindig
terwijl ik wacht op een schroeiende leegte
die groeit bij elke aanreikende hand.
Het besef komt hard aan
in die verstikkende schaduw
in dat verblindende zonlicht
De eenzaamheid schuilt overal,
in ieder van ons.
Als een kind word ik verleid
Steeds opnieuw
geef ik me over aan het eeuwig verdrongen gevaar,
verwelkom ik de slopende stilte.
Ogen op oneindig
terwijl ik wacht op een schroeiende leegte
die groeit bij elke aanreikende hand.
Het besef komt hard aan
in die verstikkende schaduw
in dat verblindende zonlicht
De eenzaamheid schuilt overal,
in ieder van ons.
Reacties op dit gedicht
| Rien: | Zaterdag, mei 25, 2002 16:33 |
| Jolienemans, er schuilt een echt dichterstalent in uw supersterrenlichaam!! Echt zenne, ik ben verbaasd! En ge ziet, ik volg altijd de wensen van mijn popidool op :-p dikke kus! |
|
| KayNine: | Dinsdag, april 23, 2002 21:25 |
| free: | Zondag, april 14, 2002 22:39 |
| heel mooi....heel waar liefs free |
|
| Evi: | Zondag, april 14, 2002 09:29 |
| Wouw, heel mooi, herkenbaar, k*s en liefs Evi |
|
| waterval: | Zondag, april 14, 2002 03:00 |
| eenzaamheid is universeel..... inderdaad.... |
|
| christina: | Zondag, april 14, 2002 01:37 |
| Ja iedereen is wel eens eenzaam ook al heeft hij zoveel mensen om zich heen Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jolieneken | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2002 | ||
| Thema's: | ||