Als een troost zoekt
ik traande de
wereld tot stilstand
voeten kleefden
aan zand en mieren
toen ik de waas zag van gras
in groen gespreid
door wimpers henen
langs randen van ogende bossen
en ik
gedachten moest vangen
in volgorde van ruimte en
gevoel
de benen stramden
terwijl ribben deden schudden
en de buik jaagde
achter diepten
leegblazend tot aan keel en ogen
ik traande de
wereld tot staande
en voelde de reikende hand
zo veraf dichtbij
mijn hart dat bonsde
trommels vol van
weeïge vochtgeluiden
zij deden mij zijgen
om te aarden
zoekend naar herstellende
en troostende waarden
wereld tot stilstand
voeten kleefden
aan zand en mieren
toen ik de waas zag van gras
in groen gespreid
door wimpers henen
langs randen van ogende bossen
en ik
gedachten moest vangen
in volgorde van ruimte en
gevoel
de benen stramden
terwijl ribben deden schudden
en de buik jaagde
achter diepten
leegblazend tot aan keel en ogen
ik traande de
wereld tot staande
en voelde de reikende hand
zo veraf dichtbij
mijn hart dat bonsde
trommels vol van
weeïge vochtgeluiden
zij deden mij zijgen
om te aarden
zoekend naar herstellende
en troostende waarden
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, juli 17, 2009 22:41 |
| zeer knap neergezet | |
| Hilly N: | Donderdag, juli 16, 2009 23:04 |
| Een moment waarin het lijkt alsof de stilte over de aarde fluistert. Echt een gedicht om te herlezen! Hilly |
|
| Maria Mostarda: | Donderdag, juli 16, 2009 22:49 |
| troostwoordjes genoeg. | |
| M-Rose: | Donderdag, juli 16, 2009 17:50 |
| gevoelig-mooi hanske met liefs van marose |
|
| julius dreyfsandt zu schlamm: | Donderdag, juli 16, 2009 17:06 |
| gister ook geplaatst,,nu de foutjes er uit:) hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt zu schlamm |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||