Nog is het stil
omdat ik mezelf
niet vinden kan,
oog om oog
met de situatie
en hem en angst,
maar waar
legde ik
mijn gedachten neer,
waar was ik
buiten mezelf gekeerd
Waar ging ik heen
en er moet toch
een traan gevallen zijn
in de stille momenten
die hij
achterliet,
achtergelaten
en in de steek
gelaten
en waar gingen mijn
gevoelens heen?
In de steek gelaten
kind in mij,
ik zie je wel
maar
binnenstebuiten
wil ik je keren
en je
meenemen,
voelen,
dichter,
in mij,
voelen.
Hans Winter: | Vrijdag, juli 17, 2009 21:47 |
pas echt ontzet werd je met moeilijke gevoelens die niet meer uitgehuild je thuis brachten, hoe liet het je louter alleen met je gedachten, vele binnenbeelden leefden rond een afgeschermde plek, besloten om niet opengebroken slechts ontsteld te leven, toch groeide toen, groter wordend, zorgzaam beluisterd verzet, hoe maak je nu open waar niemand anders dan je was komen kon. hans |
|
arie: | Vrijdag, juli 17, 2009 11:47 |
stil op weg de groei in jou wil weten hoe en hij, hij leeft; bewust geen weet dat jouw leed nog immer strijdt en zoekt... Knuff, arie |
|
Sifra.: | Donderdag, juli 16, 2009 21:48 |
Heel mooi... Groetjes, Sifra |
|
Auteur: - Suus - | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 juli 2009 | ||
Thema's: |