zwijgen
ik lig hier in het ziekenhuis,
opeens wil je weer praten met me!
waarom op eens wel
omdat ik hier gewoon lig,
maar nu is het ik die niet meer spreek tegen jou,
omdat ik je haat,
door jou lig ik hier,
zonder een teken van leven,
zonder dat ik tegen iemand wil praten,
bang dat ik weer mensen pijn doet
opeens wil je weer praten met me!
waarom op eens wel
omdat ik hier gewoon lig,
maar nu is het ik die niet meer spreek tegen jou,
omdat ik je haat,
door jou lig ik hier,
zonder een teken van leven,
zonder dat ik tegen iemand wil praten,
bang dat ik weer mensen pijn doet
Reacties op dit gedicht
| broken tears /3: | Zaterdag, oktober 03, 2009 20:50 |
| mooi geschreven. deels herkenbaar. sterkte je redt het wel. I know. xxx |
|
| arie: | Vrijdag, juli 17, 2009 18:48 |
| Toch is het belangrijk dat je terug kijkt en, jezelf leert respecteren. Het leven gaat namelijk niet om een ander maar, om jezelf en hoe je in dit leven wilt staan sterkte arie |
|
| ©jade: | Vrijdag, juli 17, 2009 18:44 |
| beterschap...en wordt eerst maar beter...en dan maar weer verder praten of niet..xx jade | |
Over dit gedicht
| Auteur: krassertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||