stil word ik
stil word ik
weer zo ver
afgezakt in een van de dalen
een val van
mijn eigen hoofd
ben er ingelopen
heb me weer laten misleiden
gedacht dat ik veilig was
mensen vertrouwd
en alleen blijf ik achter
stil word het
om mij heen
maar in mij
niet
chaos, onrust
en niemand snapt dat
een boom is duizend blaadjes
takken , en zoveel kleuren kleur
een dag
is zoveel dingen
dat ik de weg kijt raak
en verward moet reconstrueren
wat vandaag is of
vorige week
stil word alles
als ik mijn ogen sluit
en de slaap mij vangt
in haar armen neemt
en in rust onderdompelt
dromen
flarden van werkelijkheid
uitvergroot
ingewikkeld ongeordend
onbegrijpelijk
en ik word stil
keer mij in mezelf
zoek naar houwvast
steun en begrip
maar de weg is zoek
ik zoek alleen maar rust
dus schreeuw ik
en word boos
verdrietig
machteloos en klein
huil
vanbinnen
het leven doet pijn
weer zo ver
afgezakt in een van de dalen
een val van
mijn eigen hoofd
ben er ingelopen
heb me weer laten misleiden
gedacht dat ik veilig was
mensen vertrouwd
en alleen blijf ik achter
stil word het
om mij heen
maar in mij
niet
chaos, onrust
en niemand snapt dat
een boom is duizend blaadjes
takken , en zoveel kleuren kleur
een dag
is zoveel dingen
dat ik de weg kijt raak
en verward moet reconstrueren
wat vandaag is of
vorige week
stil word alles
als ik mijn ogen sluit
en de slaap mij vangt
in haar armen neemt
en in rust onderdompelt
dromen
flarden van werkelijkheid
uitvergroot
ingewikkeld ongeordend
onbegrijpelijk
en ik word stil
keer mij in mezelf
zoek naar houwvast
steun en begrip
maar de weg is zoek
ik zoek alleen maar rust
dus schreeuw ik
en word boos
verdrietig
machteloos en klein
huil
vanbinnen
het leven doet pijn
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Donderdag, november 26, 2009 20:11 |
| mooi neergezet, hoor! | |
| _Rose_: | Donderdag, november 26, 2009 20:07 |
| :O das precies wat voor soort gedicht ik wou gaan schrijven.. dat is het moeilijke van t leven, mensen kunnen zich proberen te verplaatsen in je, maar voelen zoals jij het voelt zullen ze niet.. Liefs |
|
| little-wing: | Zaterdag, september 05, 2009 16:48 |
| jip het leven is vallen en opstaan maar meer vallen dan opstaan sterk schrijven lang niet meer gesproken ik was eerst dwergje | |
| Lion10cc: | Vrijdag, juli 17, 2009 17:46 |
| ja misschien nee zeker doet het leven pijn dat is volgens mij een onderdeel van het menselijk pijn en mits de juiste omstandigheden is het leven vol genot mvg leon | |
| M-Rose: | Vrijdag, juli 17, 2009 17:25 |
| met de tederheid van levens-ziel verwoord graag gelezen in jouw woord met liefs marleen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vampia luna venus |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||