ik hou van je
in jouw verwilderde tuin
groeit harde schors
struiken luisteren
stoppen klitten in ‘t haar
notenzacht
als paardenbloemenpluis
jouw woord
lokt vingertoppen
naar bronnen
diep
naar koude rook
smaakt je adem
aan ’t speeksel
kleeft ‘t woord
dat ik begeer.
sunset 18-07-2009
Reacties op dit gedicht
| Stip: | Zaterdag, juli 18, 2009 23:58 |
| poezie pur sang!graag gelezen stipje | |
| Ludy: | Zaterdag, juli 18, 2009 12:08 |
| Mooie liefdesverklaring! Liefs, Ludy |
|
| verhavert: | Zaterdag, juli 18, 2009 10:56 |
| zo mooi liefs |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 18, 2009 10:30 |
| de echte poezie is hier sterk voelbaar heel mooi | |
| Laurens Windig: | Zaterdag, juli 18, 2009 08:56 |
| Wat moet ik toch nu weer zeggen? Schitterende zinnen ware poezie! | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||