thuishaven
thuishaven
Bomen razen voorbij,
al staan zij stil,
vast geworteld,
diep in de aarde.
Maar ik raas door,
evenals iedereen,
of wie niet?
Wanneer ben je daar,
waar je blijft en nooit
meer vandaan gaat –
of is dat slechts
als het graf in het
gegraven gat de
grond in verdwijnt?
Ben je dan pas op je
plaats of zal ik (ik,
want anderen gaat
mij niks aan) levend
mijn thuis vinden?
Reacties op dit gedicht
| Omni Allumini: | Zaterdag, juli 18, 2009 12:14 |
| zolang het luikje niet uit voorzorg is dichtgetimmerd (hmmppffff) is er niks aan ''t handje :) kus. | |
| ela: | Zaterdag, juli 18, 2009 09:59 |
| Ooit vindt ieder zijn thuis al is het onder de nrug of in het park, bij man of vrouw van zijn gelijken. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Disgusting Beauty | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||