vervreemding
‘k hoor mijn naam
gegeven bij het levenslicht
‘k heb geleerd
hij hoort bij dit gezicht
‘k hoor mijn naam
spiegel van mijn zijn
‘k heb geleerd
dat ’t zo moet zijn
‘k hoor mijn naam
maar voel hem niet
‘k weet nu wel
dat je het niet ziet
‘k kijk naar mijn gezicht
je zegt dat ik het ben
‘k heb geleerd
dat ik mezelf herken
‘k kijk naar mijn gezicht
zeg dat ik het ben !
‘k weet niet meer
of ik mezelf nog ken
‘k kijk naar mijn gezicht
voel een diepe kloof
wat ik ooit geleerd had
alleen maar een geloof
roep mijn naam !
streel mijn gelaat !
dicht de kloof
dat mijn beeld niet weggaat
gegeven bij het levenslicht
‘k heb geleerd
hij hoort bij dit gezicht
‘k hoor mijn naam
spiegel van mijn zijn
‘k heb geleerd
dat ’t zo moet zijn
‘k hoor mijn naam
maar voel hem niet
‘k weet nu wel
dat je het niet ziet
‘k kijk naar mijn gezicht
je zegt dat ik het ben
‘k heb geleerd
dat ik mezelf herken
‘k kijk naar mijn gezicht
zeg dat ik het ben !
‘k weet niet meer
of ik mezelf nog ken
‘k kijk naar mijn gezicht
voel een diepe kloof
wat ik ooit geleerd had
alleen maar een geloof
roep mijn naam !
streel mijn gelaat !
dicht de kloof
dat mijn beeld niet weggaat
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje: | Zondag, april 14, 2002 21:06 |
| Ik heb je gedichtjes gelezen vandaag, ik vind ze mooi. Ik hoop dat dat toch een beetje troost kan geven, want ik lees dat je heel ziek bent. Ik wens je veel beterschap... Liefs, Lieverdje xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wolfje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2002 | ||
| Thema's: | ||