Stille aanwezigheid
Ze bespeeld de piano
glijdt met elegante vingers
over de zwart-witte toetsen
Verscholen haar aangezicht
achter opengeslagen bladmuziek
gaat op in de warme klanken
Terwijl de avond valt
als een zacht deken
komen herinneringen boven
Verweven in een intens verdriet
Denkend aan jouw zuivere stem
Jouw aanwezigheid, voelend
[Rond middernacht dwaalt
zijn ziel nog altijd rond
en danst hij op de
ritmische klanken van de melodie]
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Melissa Ninkeula | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||