*~wij, allemaal~*
branden de hel,
geland op aard,
spuwend vuur,
met ijzige pijn gepaart,
Brandend ijs,
over het leven van vele mensen,
loze kreten,
verloren wensen,
enorm verscheurende storm,
zonder weerbericht,
verscheurt de mensheid,
verkracht ons zicht,
we krijgen terug wat we hebben gegeven,
moeder natuur gaf ons leven,
Ze liet ons hier leven,
wat hebben wij teruggeven?
Reacties op dit gedicht
| Fenya: | Zondag, april 14, 2002 20:39 |
| wow, echt prachtig! hopelijk schrijf je nog een paar zo'n pareltjes! dikke knuffel fenya |
|
| Fenya: | Zondag, april 14, 2002 20:38 |
| pramodah: | Zondag, april 14, 2002 20:19 |
| recht voor zen raap,en ja eerst sterven de vissen en dan de mensen ................ liefs pramodah |
|
| Lieverdje: | Zondag, april 14, 2002 16:24 |
| Ja, wat hebben wij teruggegeven... minder dan dat zij gaf. Tijd dat we eens met z'n allen van schaamte diep in de grond kruipen. ;-) Echt een prachtig gedicht, Evi. En nog bedankt voor je toffe reacties op mijn gedichten. Groetjes, Lieverdje xxx |
|
| Hugo Serwy: | Zondag, april 14, 2002 15:55 |
| Prachtige Poëzie! Vol waarheid... Goed Gedicht! Groetjes en heel veel liefs, Hugo. |
|
| Basje : | Zondag, april 14, 2002 14:33 |
| Zwaar..... eng........ mooi....... |
|
| Laurens Windig: | Zondag, april 14, 2002 13:35 |
| Die zit! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2002 | ||
| Thema's: | ||