de weegschaal mijn vriend en vijand
Waar is het haar, waar zijn de witte tanden,
waarom die tandafdrukken op die grote handen?
Waar is de levensvreugde, waar is het heen,
waarom is iedereen hier zo alleen?
Waarom die stem diep in mijn hoofd,
enkel perfectie, dat looft.
Waarom doorgaan naar verder en meer
waarom kotsen keer op keer.
De stem in mijn hoofd is harder dan ooit,
jij, vet zwijn, jij bereikt het nooit.
38 kilo, 38 kilo te veel,
slik het niet door, zelf niet tot aan je keel.
Heb ik controle of heb ik dat niet,
hoe is het gekomen, door mijn verdriet?
Kan ik nog stoppen, wil ik dat wel,
die veilige wereld of juist die harde hel?
waarom die tandafdrukken op die grote handen?
Waar is de levensvreugde, waar is het heen,
waarom is iedereen hier zo alleen?
Waarom die stem diep in mijn hoofd,
enkel perfectie, dat looft.
Waarom doorgaan naar verder en meer
waarom kotsen keer op keer.
De stem in mijn hoofd is harder dan ooit,
jij, vet zwijn, jij bereikt het nooit.
38 kilo, 38 kilo te veel,
slik het niet door, zelf niet tot aan je keel.
Heb ik controle of heb ik dat niet,
hoe is het gekomen, door mijn verdriet?
Kan ik nog stoppen, wil ik dat wel,
die veilige wereld of juist die harde hel?
Over dit gedicht
| Auteur: zomaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||