Met dank aan Karl Van Nieuwkerke
Elk jaar opnieuw
kluisteren mijn ogen zich vast
aan de beelden van de Tour
mijn koning viel voorheen
al van de troon, een podium
zat er vandaag ook weer niet in
ziek onder het mom van griepsymtomen
de Mexicanen waren niet eens
in de buurt Tommeke, dommeke
de cocaïne heeft jou geringeloord
zoon van de Kempen jij en jij alleen
hebt het stuur losgegooid
ik blijf kijken ook zonder jou
natrappen heeft geen zin
dat de besten mogen winnen
alleen zij en hunne fiets
de spanning, de commentaren
de beelden van de doorrijplaatsen
en chapeau voor de Brabantse motard
zij bezorgen mij een anker
van “vive le vélo »
de moeite waard
Erna