eens kon ik dromen
over een hemels paradijs
maar nu heb ik niets meer
ze zijn kil koud en grijs
hier lig ik dan
in het midden van de nacht
al draaiend en al kerend
zie ik de maan die naar me lacht
en dan sluit ik mijn ogen
maar weer geen droom voor deze nacht

ik open weer mijn ogen
staar wat in het rond
het net of gevallen ben
en hier nu lig op de koude grond
het is zo koud hier vannacht
en zie de maan die stiekem naar me lacht
weer sluit ik mijn ogen
en hoop dat er toch
een droom zou kunnen komen

kon ik maar dromen
in het midden van de nacht
maar lig er maar te staren
naar die sterren dat daar stralen
zo levendig opgewekt en blij
als brandende kaarsen
netjes op een rij
ze zullen zachtjes doven
als de ochtend hier zal staan
en net zoals mijn dromen
stilletjes vergaan

kon ik nog maar dromen
over een glimlach die naar me lacht
over ogen die zo stralen
zoals die sterren hier vannacht
over een hand in de mijne
die de pijn doet verdwijnen
dat de morgen
maar rap zal verschijnen

hier lig ik dan
in de kilte van de nacht
eenzaamheid gaat door me heen
toen die laatste droom verdween
ik kan leven zonder dromen
waarom is het zo ver gekomen
hier lig ik dan en sluit weer men ogen

lig er maar door de nacht
geen enkele droom meer die op me wacht
ik hoop dat er weer een tijd zal komen
dat weer ik slapen kan met mooie dromen
maar lig er nu verloren bij
en draai me om
op mijn zij
denkend dat zo ver zal komen
en hier niet meer lig
met gebroken dromen


groetjes