Gedachten vrij, maken blij, opgesloten
in gebondenheid. Tikt de tijd dagen voorbij
Nooit gesproken vast gezet
van woorden naast de rest
De materialistische
vogels vliegen niet van nest
naar nest. Maar doen alleen hun best.
Daar te behagen de vlinderzwepen
van gehaalde weken. Om dat te overleven
wat hun eigenlijk niet wordt gegeven
Maar niet anders meer weten.
Ademen is gewoon normaal. Als je
niet dood wil gaan. Aan kou aan je handen
die langzaam verbranden.
En de tijd tikt nog steeds
in onwetendheid. Naar de werkelijkheid.
Daar waar momenten niet worden gekend
en geketend. Maar vallen als zware dekens
Kunnen ze niet anders dan te nemen
dat wat gegeven wordt door de anderen
voordat dingen gaan veranderen