Flarden herinneringen gaan aan mij voorbij..
de enigste die er voor mij was ben jij..
Herinneringen aan het stromende water over mij heen..
eenzaam voelend maar ik was nooit alleen..
Mezelf verborgen gehouden maar losgebarsten naar jou..
jij was en bent de enige die ik echt vertrouw.
Toch de angst dat je mij zou verlaten om wie ik ben..
dat je net als die anderen van mij weg ren..
Maar je bleef bij me en hielp me door moeilijke tijden..
je hielp me stoppen met dat snijden..
Ik mag van geluk spreken met zo’n iemand als jou..
toch kan ik nog niet altijd begrijpen dat je van mij hou.
Na alle ellende die ik heb veroorzaakt..
ben ik jou geen enkele keer kwijt geraakt.
Ik wil je namens dit gedichtje laten weten..
dat ik dat nooit zal vergeten.

Ik hou van je.