Altijd jij Lorelei
Als ik de tijd
in een Romeins flesje
van brokkelglas kon doen
waarschijnlijk zeegroen
en hard genoeg kon vallen
in stukjes en splinters
verschijn ik heel
onaangetast op dezelfde plek
Verwacht dan wel
dat je me zal herkennen
waar jij mij verloor
zo niet, dan spoel je maar door
wat jij vergeten wil
roestbruin in onvermoede pijpen
sepia als jij dat liever hebt
zo niet spuit dan je oren uit
in een Romeins flesje
van brokkelglas kon doen
waarschijnlijk zeegroen
en hard genoeg kon vallen
in stukjes en splinters
verschijn ik heel
onaangetast op dezelfde plek
Verwacht dan wel
dat je me zal herkennen
waar jij mij verloor
zo niet, dan spoel je maar door
wat jij vergeten wil
roestbruin in onvermoede pijpen
sepia als jij dat liever hebt
zo niet spuit dan je oren uit
Reacties op dit gedicht
| miertje Anastacia: | Maandag, juli 27, 2009 13:24 |
| mooi geschreven mvg miertje | |
| ela: | Maandag, juli 27, 2009 11:43 |
| Als ze niet wil, dan wil ze niet, je kan dan beter het flesje leeg gieten en later weer vullen. ela |
|
| Big Lady: | Maandag, juli 27, 2009 09:55 |
| Mooi geschreven | |
| Nummer 127 : | Maandag, juli 27, 2009 00:39 |
| haha wat een bizar gedicht is dit! | |
| Nummer 127 : | Maandag, juli 27, 2009 00:39 |
| ik twijfel of ik hier geil van wordt of niet..... ?!%*_° Nr 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||