Mijn God
God is mijn maatje
Mijn allerbeste vriend
Hij is mijn licht en mijn behoud
Al heb ik dat niet verdiend
Hij troost me
Wanneer het wat minder gaat
Het komt wel goed, mijn kind
Is wat zachtjes zijn mond verlaat
In Zijn armen mag ik schuilen
Mag ik zijn wie ik ben
Dan dank ik mijn maker
Dat ik Zijn altijd maar doorgaande liefde ken
Mijn allerbeste vriend
Hij is mijn licht en mijn behoud
Al heb ik dat niet verdiend
Hij troost me
Wanneer het wat minder gaat
Het komt wel goed, mijn kind
Is wat zachtjes zijn mond verlaat
In Zijn armen mag ik schuilen
Mag ik zijn wie ik ben
Dan dank ik mijn maker
Dat ik Zijn altijd maar doorgaande liefde ken
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, juli 27, 2009 21:10 |
| vandaag geborgen om morgen zijn belofte aan te gaan met verhalen die gister opgedane wijsheid graag gewild mee te nemen gaan maken. groetje, hans |
|
| Stip: | Maandag, juli 27, 2009 12:21 |
| graag gelezen stipje |
|
| miertje Anastacia: | Maandag, juli 27, 2009 10:49 |
| heel mooi geschreven mvg miertje | |
| Jannie Hoogendam: | Maandag, juli 27, 2009 01:14 |
| mooi en integer Luna en tevens een prachtig getuigenis van je vertrouwen in God...maar net als 127 zegt wens ik je ook een maatje hier op aarde toe... Liefs Jannie |
|
| Nummer 127 : | Maandag, juli 27, 2009 00:37 |
| leven voor het leven e dood voor de dood, elke kruising is een beetje triest | |
| Nummer 127 : | Maandag, juli 27, 2009 00:37 |
| wat een mooi gedicht dit! ik hoop toch ook wel, net als God vermoed ik, dat je een nieuw allerbest maatje tegenkomt :) Bart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Luna( ) | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||