Als jij mijn hand neemt,
me aankijkt, tegen me praat,
dan lijkt het voor mij net alsof
mijn wereld even stil staat.
Doet de jouwe dat dan ook?

Of verdraai ik de werkelijkheid,
en is het mogelijk, dat alles
- maar dan ook echt alles -
van maar enkel en alleen
mijn verliefde kant komt?

Kus me, ik weet alleen nog maar
dat ik wonderveel van je houd.
Laat me, laat me zien dat
het niet lijkt zoals het is,
maar is zoals ik droom.

Leef ik nu in mijn fantasie,
of voel jij ook echt voor mij?
Want ik smeek het je, voel me,
kus me, en laat me, nu eindelijk
eens een keertje dichterbij.