steeds op weg naar jou
in schemer-kamer
op weg naar jou
mijn handen
donkerbruine zeeën bestaan niet
(zeg ik op mijn reis)
tot ik
telkens en telkens weer
in jouw ogen duik
als om te verdrinken
stort ik mij
in de boog
van je heupen
mag mijn hand
jouw taal leren
nieuwsgierig naar
jouw welvingen
wortel ik
in jouw adem.
sunset 29-07-2009
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, juli 29, 2009 16:21 |
| Mooi diep sprekend gedicht! liefs,dicky |
|
| verhavert: | Woensdag, juli 29, 2009 09:32 |
| de sterkte van samenzijn die liefde heet prachtig ingo liefs |
|
| hiljaa: | Woensdag, juli 29, 2009 09:12 |
| diep geworteld gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
| remie: | Woensdag, juli 29, 2009 08:54 |
| subtiel en teder....liefs remie | |
| CBR: | Woensdag, juli 29, 2009 08:52 |
| Prachtig Ingo. Goedemorgen met liefs, cbr.X |
|
| miertje Anastacia: | Woensdag, juli 29, 2009 08:34 |
| mooi geschreven groetjes miertje | |
| trucker klaas: | Woensdag, juli 29, 2009 08:01 |
| na de overgave volgt de redding ... :) mooi ,klaas |
|
| ©jade: | Woensdag, juli 29, 2009 07:14 |
| mooi gedicht:p kusknufff jade | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||