mijn jongen
hoeveel jongens zijn we verloren
al onze mooie woorden
het kon hun niet bekoren
ze leven het leven
dat hun ouders hen hebben gegeven
ouders zonder moed
dat deed hen geen goed
ouders op straat
de jongens leren hoe het gaat
problemen over en weer
problemen keer op keer
mijn jongen had geen kans
zijn ouders zijn slap, zijn leven geen glans
mijn jongen is nu dood
heb medelij met de jongen die schoot
al onze mooie woorden
het kon hun niet bekoren
ze leven het leven
dat hun ouders hen hebben gegeven
ouders zonder moed
dat deed hen geen goed
ouders op straat
de jongens leren hoe het gaat
problemen over en weer
problemen keer op keer
mijn jongen had geen kans
zijn ouders zijn slap, zijn leven geen glans
mijn jongen is nu dood
heb medelij met de jongen die schoot
Reacties op dit gedicht
| marcha: | Woensdag, juli 29, 2009 17:25 |
| het lezen doet alleen al pijn.... sterkte groet marcha |
|
| miertje Anastacia: | Woensdag, juli 29, 2009 17:10 |
| heel veel sterkte met je verlies groetje miertje | |
Over dit gedicht
| Auteur: rastaman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||