Waneer ik dood ben
Waneer ik dood ben.
het gevoel van machteloosheid,
verliezen van een strijd.
Waneer pijn teveel wordt,
en niemand het begrijpt.
Littekens zonder rede,
bloed wekt een traan.
Straks nog net iets dieper,
en ik hou op met bestaan.
het gevoel van machteloosheid,
verliezen van een strijd.
Waneer pijn teveel wordt,
en niemand het begrijpt.
Littekens zonder rede,
bloed wekt een traan.
Straks nog net iets dieper,
en ik hou op met bestaan.
Reacties op dit gedicht
| Am92: | Zaterdag, januari 30, 2010 19:15 |
| tering wat mooi omschreven | |
| broken_lady: | Donderdag, juli 30, 2009 17:11 |
| heel mooi geschreven en heel mooi verwoord (natuurlijk een minder mooi onderwerb maar ik deel het gevoel) groetjes broken_lady p.s. wil je ook op mijn gedichten reageren? |
|
| Big Lady: | Woensdag, juli 29, 2009 21:15 |
| Het lichaam houd op met bestaan maar de geest blijft bestaan. Mooi en sterk geschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hope.. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||