lege eenzaamheid
eenzaam, eenzaam
voel ik mij
verdrietig met tranen
voel mij leeg
geen zin in strijd
moed ontbreekt
zit er heel even
goed door heen
voel mij zo verdromt
eenzaam en alleen
niet aanvaard
maar ontlopen
waarom moet ik
weer strijden
tegen de rest
waarom ik voel een traan
Reacties op dit gedicht
| goldenchild: | Donderdag, juli 30, 2009 14:16 |
| huilen verlicht de ziel van zijn last die je moet dragen huil maar je mag in mijn armen huilen tweetsy liefs eddie | |
| karinvangelder: | Donderdag, juli 30, 2009 10:53 |
| wij zijn er ook nog lieverd jank jij maar lekker meis zal je luchten al helpt het geen zier natuurlijk. liefs meis knuf Karin |
|
| _Lieverdje_: | Donderdag, juli 30, 2009 10:14 |
| als ik tijd had kwam ik even langs maar heb het vandaag niet toch geef ik jou een virtuele knuffel en een schouder om bij uit te huilen liefs/veel sterkte hé |
|
| verhavert: | Donderdag, juli 30, 2009 10:00 |
| kom hier jij lieve jij a big hug |
|
| Big Lady: | Donderdag, juli 30, 2009 09:27 |
| stuur je kracht Liefs Big Lady |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tweetyke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||