Het meisje met de onbezorgde lach
Een masker met een glimlach
Zelfhaat van binnen
Lijkend op een zelfverzekerd persoon
Een nieuwe dag
Die ik niet wil beginnen .
Vechten de hele dag
De hele dag maar doorgaan
Altijd maar zijn wie ik niet ben:
Het meisje met die onbezorgde lach.
Maar van binnen,
Een tranenzee
Waarin langzaam verdwijnen de enige mogelijkheid is.
Was ik maar een vlinder
Zonder zorgen het leven leven dat je wilt.
Maar ik ben niks dat daarop lijkt
Geen vlinder,
Geen zorgeloze vrijheid,
Onbegrip van de menigte,
Die me allemaal kennen als:
Het meisje met die onbezorgde lach ...
Reacties op dit gedicht
| Pomski: | Zaterdag, augustus 01, 2009 12:11 |
| Mooi beschreven, herkenbaar ook. Vecht door, er is een dag dat je beide samen kan voegen. Liefs. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LivingInAFairytale_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||