Tussen mij en ik.

Gedachtestroom voortvarend,
kolkt plotseling
roekeloos ontredderend

uiteen gebarsten.

Weg van allerdaags ja geknik,
Opgetogen schouderhoogte
afgezakt.

Inwendig stemgeluid,
krakkemikkig bevestigend

hoort de waanzin
binnenkomen.

Geschreven door

art310sr

Reacties op dit gedicht

art310sr vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Wieca:	Zondag, augustus 16, 2009 18:11
En laat het er ook weer uit ;-))

Flurrrs:	Woensdag, augustus 05, 2009 22:48
doet me denken aan schizofrenie.. zal komen door een boek wat ik lees.. anyway; kort maar erg krachtig hoor!:)

Over dit gedicht

Auteur: art310sr
Gecontroleerd door: maria
Gepubliceerd op: 02 augustus 2009
Thema's: [Bedrog] [Hoop]