Warmte
Voel me eenzaam en alleen
Zoveel mensen om mij heen
Toch heb ik het alsmaar koud
De warmte komt niet over
Ik voel geen verbintenis
Ben altijd op mezelf aangewezen
Zo moeilijk om weer mensen te vertrouwen
Die je wel die warmte kunnen geven
Ik wil niemand meer liefhebben
Want wanneer je net iets teveel voelt
Breekt je hart door midden
De warmte wordt weer gekoeld
Ik wil geen tranen meer laten vloeien
Die pijn moet gaan verdwijnen
Zodat ik gewoon nergens meer wat van merk
Ik ben altijd alleen, maar blijf sterk
Zoveel mensen om mij heen
Toch heb ik het alsmaar koud
De warmte komt niet over
Ik voel geen verbintenis
Ben altijd op mezelf aangewezen
Zo moeilijk om weer mensen te vertrouwen
Die je wel die warmte kunnen geven
Ik wil niemand meer liefhebben
Want wanneer je net iets teveel voelt
Breekt je hart door midden
De warmte wordt weer gekoeld
Ik wil geen tranen meer laten vloeien
Die pijn moet gaan verdwijnen
Zodat ik gewoon nergens meer wat van merk
Ik ben altijd alleen, maar blijf sterk
Reacties op dit gedicht
| ©jade: | Maandag, augustus 03, 2009 17:49 |
| leer te vertrouwen, en vergelijk niet de zelfde situatie bij een ander persoon...ga erin alsof je opnieuw begint...dan pas kan je het vertrouwen overwinnen..mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: Arcana | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||