Droevig meisje
en het meisje zij huilt
door verdriet overmand
geen troost kan helpen
verstoot reddende hand
haar open jeugdige geest
opgesloten in trieste smart
keert zich binnenwaarts
kwijnend in gebroken hart
deerniswekkend in tranen
wil zij geen liefde meer kennen
zal haar troosteloze ziel
ooit aan eenzaamheid wennen
waar zijn haar dromen heen?
zou zij ooit de zon nog zien?
genieten van de ware liefde?
de tijd dringt, zij is reeds
zestien
door verdriet overmand
geen troost kan helpen
verstoot reddende hand
haar open jeugdige geest
opgesloten in trieste smart
keert zich binnenwaarts
kwijnend in gebroken hart
deerniswekkend in tranen
wil zij geen liefde meer kennen
zal haar troosteloze ziel
ooit aan eenzaamheid wennen
waar zijn haar dromen heen?
zou zij ooit de zon nog zien?
genieten van de ware liefde?
de tijd dringt, zij is reeds
zestien
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, augustus 04, 2009 14:07 |
| met 17 beginnen de dromen, dus staat er nog heel wat te wachten mit siebsehn hat man noch Traume, dann wachsen noch alle Baume, in der Himmel der Liebe (o.i.d.) |
|
| lexx: | Dinsdag, augustus 04, 2009 09:41 |
| dagboekkie en dan "te" ik ben weer achterwaarts bezig :) mooi gedicht ronnie. |
|
| lexx: | Dinsdag, augustus 04, 2009 09:40 |
| ja :) de tijd om aan een te dagboekkie beginnen he. dat lucht doorgaans wel op. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||