Poezen
Zoen en Sloeber.
Dit waren m'n twee lieve poezen,
die ik heb moeten afstaan.
Ik moest aan mijn gezondheid denken,
want ik kon het niet meer aan.
Nu voel ik me zo eenzaam en alleen,
toch hoop ik dat ze een goede nieuwe thuis krijgen.
Er hangt nu een doodse stilte om me heen,
en ik heb al veel moeten schreien.
Ik kan het niet laten om af en toe eens te bellen,
hopend dat ze me goed nieuws kunnen vertellen.
Blijvend afscheid nemen kan ik niet,
want daarvoor heb ik teveel verdriet.
Jenny
Dit waren m'n twee lieve poezen,
die ik heb moeten afstaan.
Ik moest aan mijn gezondheid denken,
want ik kon het niet meer aan.
Nu voel ik me zo eenzaam en alleen,
toch hoop ik dat ze een goede nieuwe thuis krijgen.
Er hangt nu een doodse stilte om me heen,
en ik heb al veel moeten schreien.
Ik kan het niet laten om af en toe eens te bellen,
hopend dat ze me goed nieuws kunnen vertellen.
Blijvend afscheid nemen kan ik niet,
want daarvoor heb ik teveel verdriet.
Jenny
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Maes Jenny | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2002 | ||
| Thema's: | ||