Het is gewoon niet eerlijk!
Ik leerde je kennen op vakantie.
We vonden elkaar leuk.
Maar de afstand is te ver.
Volgens jou.
Door jou heb ik verdriet,
liefdesverdriet om precies te zijn.
Ik kan het nooit stoppen
Je blijft altijd bij me.
In mijn hoofd.
Ik kan niks anders,
dan aan je denken.
Aan de leuke tijden
en je haar,
je glimlach, en de rest.
Ooit zal ik naar je komen,
Want zo ver is het niet.
Ik zei nog tegen je:
Een sterke relatie kan alle afstanden overbruggen.
Maar jij vond van niet.
Je wou het niet eens proberen
Het hoeft van mij ook niet meer.
Als jij het niet de moeite waard vind,
om het te proberen.
Dan is het jou schuld.
Je eigen schuld,
dat je me door je vingers liet glippen,
Ik was toch speciaal?
Ik kan er niet van slapen
je spookt door mijn dromen.
Geef gewoon een duidelijk antwoord!
Dan kan ik rustig slapen.
Dan durf ik me op andere jongens te richten.
Nu niet, want ik ben bang,
bang dat je voor mij kiest en ik dan een ander heb