Ontastbaar
Waarom lijkt het onmogelijk
Te beleven
Te voelen
Zoals de wil
Van het overleven
Dat altijd brand
In mij
Wandelend door lege straten
De ogen die kijken
Maar niet onthoudend
Groetend vergeten
Voor mijn volgende stap
De grond raakt
Wanneer het licht
Met mijn honger sterft
En de voetstappen
Niet langer klinken
Als de hete adem in mijn nek
Vraag ik mij;
Wat is het nut van
Het vluchten voor alles
En leven voor het niets?
Te beleven
Te voelen
Zoals de wil
Van het overleven
Dat altijd brand
In mij
Wandelend door lege straten
De ogen die kijken
Maar niet onthoudend
Groetend vergeten
Voor mijn volgende stap
De grond raakt
Wanneer het licht
Met mijn honger sterft
En de voetstappen
Niet langer klinken
Als de hete adem in mijn nek
Vraag ik mij;
Wat is het nut van
Het vluchten voor alles
En leven voor het niets?
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Dinsdag, augustus 11, 2009 20:07 |
| mooi schrijven alweer Bart |
|
| xavion: | Maandag, augustus 10, 2009 23:16 |
| Bijzonder mooi sentimenteel... Leef voor iets, en confronteer alles waar je voorheen voor vluchten zou... XaV. |
|
| tinkelbel10: | Zondag, augustus 09, 2009 15:38 |
| droefmooi schrijven... liefs Tina. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pomski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||