haar wereld
van blauwgrijs
in maagdelijk wit
en waande zij zicht
tussen witte zwanen
die haar verwarmden
met hun donzige veren
haar hart werd warm
en liet ijspegels smelten
helder water ontstond
ijsschotsen dreven af
de gevallen schaduw
die verdween
de wereld werd
weer zichtbaar
christa
karinvangelder: | Zondag, augustus 09, 2009 19:46 |
mooi hoor Christa , zolang je maar niet te dichtbij komt hè ? dan ben je zo je romantiek kwijt hoor ! maar dat verhaal weet je ! liefs van mij, xxx Karin |
|
arie: | Zondag, augustus 09, 2009 14:09 |
Jij weet de kleuren zo te schikken dat het leven weer draagbaar wordt ;) Knuff arie |
|
ela: | Zondag, augustus 09, 2009 12:13 |
Zulke poezie kan de wereld mooier maken. ela |
|
Hilly N: | Zondag, augustus 09, 2009 10:51 |
Prachtig! Fijne dag Hilly |
|
Anastacia: | Zondag, augustus 09, 2009 09:01 |
goedemorgen christina heel mooi gedicht fijne zondag groetjes | |
Anneke Bakker: | Zondag, augustus 09, 2009 08:12 |
Mocht zij zich hopelijk koesteren in de zon. Mooi gedicht Christa. Lieve groet Anneke |
|
tinkelbel10: | Zondag, augustus 09, 2009 01:02 |
mooi..graag gelezen, liefs Tina |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2009 | ||
Thema's: |