mijn erotiek
eeuwige brandende lust
- waar zich aan vastklampen
als zekerheden instorten -
hete stoom duwt zerkdeksels
als golven die in de zee verzinken
- even niet opgelet en reeds vloeit
zweet als watermassa over lijven -
nog steeds zijn wij slachtoffer
- mag ik nu een weinig slapen
asjeblieft? -
vrede langs de demarcatielijn
later denk ik over een oplossing na
- iets schraapt onder het ijs -
maar de lucht wamt weer op, zinkt
diep barsten bellen kleuren rood
de schoot en geel mengt zich
waar langzaam weer het vuur ontvlamt.
sunset 10-08-2009
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, augustus 10, 2009 19:48 |
| een zeer warm verwoord | |
| verhavert: | Maandag, augustus 10, 2009 15:40 |
| graag gelezen ingo lieve knuffel |
|
| sunset: | Maandag, augustus 10, 2009 11:58 |
| derde zin laatste strofe moet het natuurlijk ''warmt'' zijn in plaats van ''wamt'' *glimlacht* En ik word (bijna) nooit boos. |
|
| 88: | Maandag, augustus 10, 2009 10:44 |
| ik hoor het hier helemaal sissen mag ik wel zeggen he? niet boos wordensssssssssss knuf 88 :):) |
|
| Big Lady: | Maandag, augustus 10, 2009 08:37 |
| warm en mooi geschreven | |
| lexx: | Maandag, augustus 10, 2009 08:36 |
| de noordpool is ook geen optie voor je :) neusje-neusje. | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||