Verdenkingen
Verdenkingen
is mijn hoed te groot
of mijn hoofd gekrompen
neemt iemand mij in de boot
die avond klonk ik duister
ieder kon het horen
gesprekken werden gefluister
Geen mens zelfs geen hond of kat
niemand durfde kuchen
ik had het helemaal gehad
tot mijn buurman binnen liep
die schrok en vond mijn kopje fris
in mijn hoofd klonk een biep
daardoor was die hoed zo groot
plots was mijn leven weer vol zon
ik schaamde mij als een malloot
ela
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 11, 2009 21:04 |
| gelezen en graag gr.janny |
|
| Oorlam: | Dinsdag, augustus 11, 2009 17:20 |
| goed schrijfsel! | |
| Pomski: | Dinsdag, augustus 11, 2009 10:23 |
| Schamen maloten zich dan?;) Graag gelezen, geeft een glimlach op de vroege ochtend. Liefs, Poms |
|
| Nummer 127 : | Dinsdag, augustus 11, 2009 09:20 |
| haha, leuk schrijven :) Bart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||