en dag zo mooi , in eens naar de klooten...
zo door de ple gegooten ...
je kan als geen ander een dag verknallen...
en ook zo giganties vergallen...
jij denk dat je alles bend...
en denkt dat je me kend ....
maar maak je mooie ogen open....
ik kan wel blijfen hopen ...
op een dag wij aleen een gezin ...
maar volgens mij heeft dat geen zin....
de tranen lopen over mijn wangen ...
me gezigt begint te hangen ..
ik kan op een dag ook niet meer...
en jij bent een heer ?
jij luisterd altijd naar anderen , maar ik je vrouw...
je zegt dat je van me houd , dat is wat ik berouw..
wat moet ik nu doen...
poepen in een oude schoen ?
we hebben 2 pracht dochters..
ik trek het niet lang zo ....
we zullen zien :'(