Als het even goed mag gaan

Val ik weer terug in dat dal

Zie ik het leven niet meer zitten

En lijkt het of ik weer alles verknal

De donkere periode is weer terug

Ik weet zelf niet eens waarom

Omdat ik moet laten zien wat ik heb gedaan

Ik voel me hierom zo ontzettend stom

De littekens zullen niet zomaar verdwijnen

Ze zijn in mijn huid gekrast

Ik wil me daarom het liefst verschuilen

Iedereen is erdoor verrast.

Hierdoor voel ik me weer rot

Nu ik niet meer kan snijden

Ik wil de controle behouden

Maar probeer het te vermijden

Nu kan ik geen eten meer binnenhouden

Alles komt eruit

Ik krijg het niet voor elkaar

Maar mijn emoties moeten er toch ergens uit?

Ik weet niet meer hoe ik verder moet

Ik voel me zo ontzettend alleen

Zelfs mijn verjaardag wordt vergeten

Hoe hou ik mezelf nog op de been

Ook als ik mijn diploma krijg

Hetgeen waar ik vier jaar voor heb gestreden

Laten jullie het weer afweten

Want jullie hebben andere bezigheden

Een vakantie is toch veel belangrijker

Ik ben immers niet belangrijk en goed

Maar ik zal jullie moeten loslaten

Uit mijn been toch weer een straaltje bloed.