muren liniëren het land
huizenrijen zetten monumenten
van anonimiteit; kerken
breken als lansen
uit hen uit
straten tekenen plannen
als op geruit papier
probeert de eenzame
alleen, tussen de regels
te lezen; hulpeloos
zingen kinderen halleluja
als blinde duiven
Artifex: | Donderdag, augustus 13, 2009 23:51 |
Voel me juist veilig tussen muren van anonimiteit ;) Liefs, Artifex. |
|
©jade: | Donderdag, augustus 13, 2009 14:53 |
fraai schrijven sunset:P en je hebt helemaal gelijk...de mens is echt getikt xx jade | |
esteban.: | Donderdag, augustus 13, 2009 11:22 |
De meesten toch hoor... knap gedicht Sunset, liefs esteban |
|
teun hoek: | Donderdag, augustus 13, 2009 10:49 |
wel erg somber sunset beleef je het zo ? |
|
Nummer 127 : | Donderdag, augustus 13, 2009 10:38 |
mooi geschreven van je, sunset Bart |
|
moongirl1982: | Donderdag, augustus 13, 2009 10:07 |
dat is droevig... Groet moongirl1982 |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 augustus 2009 | ||
Thema's: |