Je leeft maar bent vergeten
Vroeger was alles makkelijk
nergens hoefde je aan te denken
je speelde met je vrienden
je was wie je was
En dan wordt je ouder
je krijgt steeds meer een persoonlijkheid
misschien een persoonlijkheid die je niet kent
of niet wilt kennen
Dan begin je met dwalen
je raakt je vrienden kwijt
later je familie ook nog eens
dan heb je niets meer
Alleen omdat je niet met jezelf kon leven
dat je anderen jouw liefde niet kon geven
Alleen omdat je jezelf niet begreep
liep je weg voor de problemen
En nu, nu is t over voor jou
je bent nu alles kwijt
het is over nu
je loopt in je eentje door de regen zonder paraplu
Je leeft maar bent vergeten
nergens hoefde je aan te denken
je speelde met je vrienden
je was wie je was
En dan wordt je ouder
je krijgt steeds meer een persoonlijkheid
misschien een persoonlijkheid die je niet kent
of niet wilt kennen
Dan begin je met dwalen
je raakt je vrienden kwijt
later je familie ook nog eens
dan heb je niets meer
Alleen omdat je niet met jezelf kon leven
dat je anderen jouw liefde niet kon geven
Alleen omdat je jezelf niet begreep
liep je weg voor de problemen
En nu, nu is t over voor jou
je bent nu alles kwijt
het is over nu
je loopt in je eentje door de regen zonder paraplu
Je leeft maar bent vergeten
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Maandag, april 15, 2002 15:46 |
| Heel mooi gedicht. Weglopen voor je problemen, al zijn ze nog zo groot, is niet de oplossing. | |
| mik: | Maandag, april 15, 2002 12:55 |
| Wouw. Wat is deze mooi Mark. Ik weet niet, maar de tranen springen in mn ogen. Lieverd, ik hou van je, en blijf voor altijd achter je staan. Zoals van t weekeinde, dat vond ik ECHT NIET leuk. Ik wil helemaalgeen ruzie met je .. En daarom zeg ik voor de dingen die IK fout heb gedaan: SORRY, wil je me vergeven? KUS! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MrPino | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2002 | ||
| Thema's: | ||