wachten op de trein
Zwijgend zit hij op een bankje
in dat kleine station
hij zit te wachten en hij staart
over een leeg perron
Een vreemde spanning hangt al zinderend
in een geladen lucht
de trein heeft weer vertraging
weer te laat, diepe zucht.
Dus zit hij maar te verstijven
op dat verlaten perron
hopend dat er toch iemand komt
die hem wat warmte geven kon.
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2002 | ||
| Thema's: | ||