Ik zat in het park
op het terras te dromen
om van de wekelijkse drukte bij te komen
soezen in de zon
de vogels floten
de hoenders liepen over het terras
gekleurde veren
dik en waggelend uit de pas
een man die rustig zijn krantje las
heerlijk is dit park
in zijn serene rust.

Met kinderen spelend
met de honden
jolig met een grote bal
ik bestelde een sorbet
anderen mensen dronken
bier of thee
zakje chips werden open getrokken
of zoute popcorn
morsend op een tafeltje
brutale mussen pikten mee

Verder op het klaterend water
een fontein sproeide in het meer
regenbogen schietend
in de zon
stijgend torenend en weer neer

knerperend het grint
stemmen kwamen dichterbij
nog dichter bij
ik wist eerst niet wat het was
maar de sfeer kroop uit de eter
ik bleef nog zitten tegen beter weten

Toen hoorde ik gesleep
met pauken en trompetten
de tuba en de hoorn
de dirigent in het zwart
deftig met zijn witte stokje
driftig bevelend
opzwepend de hele boel
de mensen loom vervelend
hingen gezapig in hun plastic stoel

Musici die namen plaats
eerst nog bladerend in hun tekst
daarna stemmen met getoeter
de hele rambam was behekst

Toen brak de fanfare los
waar ik nimmer op had gerekend
verpeste mijn humeur en de natuur
scheurend bonkte schel en schril

De mensen praten onverschillig door
dit gedram dat hield niet op
daar had ik nimmer voor getekend

Ik vertrok van dit terras
het was voor mij niet meer te harden
mijn hele Zondag lag aan flarden
had door de herrie niet eens
mijn rekening betaalt.

Dat krijg je als je zo ontzettend baalt