raapte mij moed bij één,
en sprak je aan
maar jij zei niets
wat voelden dat gemeen..

vroeg enkel hoe het met je ging
is dat zo raar?
het is toch een begin..

een begin van een gesprek,
wees niet bang,
zal je niet lastig vallen
heb heus mijn respect

wou gewoon even met je praten
gewoon even voellen..
maar je bent me gaan haat..?!

verwaring voel ik
alles is nu zo raar
hoe ik nu leef..
het verstikt

mis je nog..,
maar dat hoeft hij niet teweten
mijn eerste liefde,
ben je alles dan zomaar vergeten

ik geef toe,
kan jou niet vergeten
de hering de geur,
wil het kwijt maar weet niet hoe

leef nu met een groot leugen
maar dat maakt niet uit
word gelukig
ik laat je vrij

leg me er bij neer
zonder ware televen
het is niet meer wij

mijn eerste liefd..

-

(mij herken zul je niet,
zelf als je dit leest
nee, dat doet verdriet..

mij zoeken doe je niet
je bent me vergeten

als je toch weet,
als je toch nog aan me denkt
en ergens nog om me geeft..

zou je weten dat ik dit schijf voor jou..

mijn grote liefde,
een leeftijds verschil was het probleem
maar nu een eige leven
een andere leven..
en jij bent mij vergeten)