Marc,

jij,
die nog steeds zwervend door het leven gaat
jij
die zich zelf sukkeltje noemde
er gaat wat in dat kopje van je om
Ook jij wil van zachtheid weten
Bezweek onder gevoelens van warmte
Verdrinken in de woorden van zachtheid
Bevriezen in woorden van kilte
Dat is uiteindelijk toch wat er speelde
Speel nu niet meer met jou dit spel
Ik begrijp je nu
Ook jij smolt
Onder de hitte van de zon

Ik
Die zich wildwind noemde
Er ging zoveel door mij heen
Hardheid daar leek je wel van te genieten
Maar wat was je zacht
Nog zachter dan een zomernacht
Ik viel voor je
Een mantel legde je over mijn schouders, begrip, warmte
Verloren ben ik
Kan nu niet meer terug
Voel meer dan ik eigenlijk wel wil voelen
Blijf in mijn leven, jij voegt er meer waarde aan toe

Marc,

Man van woorden
Je bent een pracht kerel
Mochten we elkaar ooit uit het oog verliezen,
vergeet dan niet
de tijd met jou was eindeloos mooi
Een moment uit mijn leven
die ik nooit vergeten zal


Wildwind